Πολλοί αναρωτιούνται πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνει κάποιος συμβουλευτική γονέων αλλά η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση σε αυτό το ερώτημα γιατί οι ανάγκες ποικίλουν.
Υπάρχουν άνθρωποι που πρόκειται να γίνουν γονείς και χρειάζονται αυτή τη διαδικασία για να ενημερωθούν σχετικά με οτιδήποτε τους αγχώνει εφόσον η γονεικότητα είναι γι’ αυτούς μία άγνωστη μέχρι τώρα συνθήκη.
Έχουν τεράστιο άγχος τόσο για το πώς πρέπει να συμπεριφερθούν στο νέο μέλος όσο και για το πώς να διασφαλίσουν τον προσωπικό τους χρόνο και χώρο και να μην ΄΄χαθούν΄΄ μέσα σε όλη αυτή την καινούρια κατάσταση.
Άλλοι γονείς έχουν παιδιά μηνών που δεν κοιμούνται, κλαίνε συνεχώς, ξεκινούν να περπατούν και να αυτονομούνται.
Οι γονείς σε αυτή την περίπτωση χρειάζονται συμβουλές και καθοδήγηση για τα όρια καθώς και για τις μεθόδους που πρέπει να ακολουθήσουν για να αντιμετωπιστούν αυτές οι δυσκολίες χωρίς να επαναλάβουν τις αυταρχικές παλιότερες μεθόδους που προκαλούσαν φόβο στο παιδί αλλά και χωρίς να αφήσουν ανορίωτα τα πράγματα , κάτι που θα τους δυσκόλευε στα επόμενα εξελικτικά στάδια του παιδιού τους.
Υπάρχουν και οι γονείς που έχουν μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά και αντιμετωπίζουν τα θέματα που συναντάμε συχνά : επιθετικότητα, ακραίες συναισθηματικές καταστάσεις, εσωστρέφεια ή δυσκολίες επικοινωνίας.
Πιο συγκεκριμένα, στην πρώτη συνεδρία οι γονείς μιλούν στον σύμβουλο για όσα τους απασχολούν και δίνουν το ιστορικό και τις πληροφορίες που μπορεί να ζητήσει εκείνος.
Έχουμε λοιπόν το αίτημα των γονέων οι οποίοι ενημερώνονται για το ΄΄συμβόλαιο΄΄ της διαδικασίας.
Το συμβόλαιο δεν είναι κάτι επίσημο που υπογράφεται φυσικά, απλώς ο σύμβουλος ενημερώνει για το πλάνο που θα ακολουθηθεί και για το οποίο χρειάζεται από όλους συνέπεια, δέσμευση και συνεργασία.
Αυτό που είναι πολύ σημαντικό είναι οι γονείς να μην περιμένουν μεγάλες αλλαγές από την αρχή καθώς και οι δύο τους έχουν πολύ συγκεκριμένες και διαφορετικές ίσως πεποιθήσεις μεταξύ τους.
Αυτές οι πεποιθήσεις , τα στερεότυπα και ο τρόπος σκέψης του καθενός στέκονται, συχνά, εμπόδιο.
Επομένως για να ΄΄μετακινηθεί΄΄ κάτι παγιωμένο και να γίνει πιο ευέλικτο χρειάζεται χρόνος.
Κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικό είναι να γνωρίζουν οι γονείς πως η συμβουλευτική δεν θα έρθει ως δια μαγείας να λύσει το πρόβλημα με τη σκέψη ότι ο σύμβουλος ξέρει και ό,τι πει πρέπει να γίνει. ΟΧΙ. Ο σύμβουλος προχωρά μαζί με τους γονείς.
Οι ίδιοι πρέπει να έχουν ενεργό ρόλο, να μιλούν, να συμμετέχουν στη διαδικασία και να την κατευθύνουν ανάλογα με τα στοιχεία της οικογένειάς τους.
Να εξηγούν δηλαδή αν αυτά που λέγονται μπορούν να εφαρμοστούν στη δική τους οικογένεια ή αν οι ίδιοι δύνανται να τα εφαρμόσουν.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι ούτε και οι οικογένειες λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Είναι απαραίτητο λοιπόν να αντιμετωπίζονται τα πράγματα εξατομικευμένα.
Από την άλλη πλευρά σπουδαίο ρόλο παίζει και ο ίδιος ο σύμβουλος ο οποίος πρέπει να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους γονείς, να ακούει προσεκτικά χωρίς να κρίνει και κυρίως να αντιμετωπίζει αντικειμενικά την κατάσταση απομακρυνόμενος από προσωπικές πεποιθήσεις και αποφεύγοντας να εκφράζει τη γνώμη του.
Αυτό είναι ένα ερώτημα που τίθεται συχνά καθώς οι άνθρωποι θεωρούν πως την κατεύθυνση και τον τρόπο να συμπεριφέρονται μέσα στα πλαίσια της οικογένειάς τους τα δουλεύουν ήδη με τον θεραπευτή τους , όσοι φυσικά κάνουν ψυχοθεραπεία.
Αυτό ισχύει αλλά στη συμβουλευτική παρίστανται συνήθως και οι δύο γονείς οι οποίοι είναι εκεί για να βρουν μαζί τους τρόπους, να εντοπίσουν τα λάθη που ίσως κάνουν αμοιβαία και αντιμετωπίζεται η οικογένεια σαν σύστημα που αφορά όλους.
Στην ατομική ψυχοθεραπεία πέρα από το ότι ακούγεται μόνο ο ένας, δουλεύονται τα θέματα του ατόμου, το παρελθόν του και το ευρύτερο παρόν του σε όλους τους τομείς της ζωής του και όχι μόνο το πώς θα βελτιωθεί η κατάσταση μέσα στην οικογένεια.
Να θυμόμαστε πως : Η συνεργασία των γονιών είναι δώρο για τα παιδιά τους.
